‘Dank je wel, ik vond het een prettig gesprek‘ zei de klant tegen mijn collega. ‘Snap je dat nou?’ vroeg die collega later aan mij. ‘Ik ben eigenlijk nauwelijks aan het woord geweest. Die klant zat echt op zijn praatstoel. Hij heeft me van alles verteld, niet alleen over het project waarvoor ik kwam, maar ook over zijn vakantie, zijn hobby’s en zelfs zijn gezin. Ik hoefde maar wat te vragen en hup, daar kwam weer nieuwe informatie. En ik ben er ook blij mee, want nu weet ik veel beter waarmee ik die klant kan helpen. En ik weet zeker dat ons project gaat slagen, want zijn medewerking heeft hij al toegezegd’.
Spreken is zilver
Mijn collega had de goede toon getroffen in het gesprek. In het begin had hij wat vragen gesteld. Hoe het ging in het bedrijf, waar de klant tegenaan liep, wat zijn mening was over een aantal actuele zaken in de branche. En die klant was blij dat mijn collega zo belangstellend was naar zijn verhaal. Hij nam de tijd en vertelde uitgebreid wat op dat moment speelde en waar hij wel wat hulp bij kon gebruiken. Hulp die mijn collega natuurlijk kon bieden.
Zwijgen is goud
Is het jou ook wel eens opgevallen dat je, door je mond te houden en de ander te laten praten, een heel tevreden gesprekspartner krijgt? Een gesprekspartner die bereid is om met je mee te denken, die begrip heeft als de zaken eens niet zo lekker lopen en die jou wil helpen om een succes van jouw werk te maken. Hoe komt het toch dat een prettig gesprek vooral bestaat uit goede vragen stellen en luisteren?
Eigen mening staat voorop
De meeste mensen zijn gewend om aan anderen te vertellen wat ze zelf ergens van vinden. En als die ander er anders over denkt, dan wordt alles uit de kast gehaald om hem of haar ervan te overtuigen dat het toch echt zo is, als zij vinden dat het zit. Maar wie heeft er zin in om overtuigd te worden? Bijna niemand. Voor je het weet praat je langs elkaar heen. Wat jíj wilt vertellen, daar wordt niet naar geluisterd. En zo ontstaan binnen de kortste keren irritaties. Jammer!
Het had een prettig gesprek kunnen worden
Als je de ander naar zijn mening vraagt, of als je iemand laat vertellen wat hij van jouw idee vindt. Hoe dat beter zou kunnen en of er wat veranderd zou moeten worden; dan zijn de meeste mensen best bereid om met jou mee te denken. Wie stelt het niet op prijs als om zijn mening gevraagd wordt? En als je zo over en weer ideeën uitwisselt, en je oprecht geïnteresseerd bent in de mening van die ander, dan zul je merken dat jouw idee al heel snel ook zijn idee wordt. Omdat hij erover heeft kunnen meedenken; omdat zijn mening ertoe deed.
Zo bouw je aan relaties met vertrouwen
Die oprechte interesse in de ander, daar gaat het om. Als je werkelijk wilt weten wat de ander denkt, en hoe hij zijn mening vormt, dan raak je een gevoelige snaar. Als je merkt dat iemand oprechte belangstelling voor jouw oordeel en opinie heeft, dan voelt dat heel plezierig. Dan wil je je openstellen voor die ander; dan praat je bijvoorbeeld ook over privé zaken. Omdat je de ander vertrouwt. En omdat je zo nog meer aan een onderling goede band werkt. Zo bouw je aan een langdurige relatie die gestoeld is op vertrouwen. En dat je daar ook beroepsmatig voordeel bij hebt, is dan meegenomen.
Spelletjes spelen werkt niet
Want het omgekeerde geldt ook. Als je alleen maar doet alsof je belangstelling hebt, en het vragen stellen alleen als ’trucje’ inzet omdat je hoopt -en misschien ook wel verwacht- dat je daarmee een goede band krijgt, dan kom je bedrogen uit. Dan heb je zeker geen prettig gesprek, maar houd je er juist een heel vervelend gevoel aan over. En nog erger, je gesprekspartner ook. Die zal jou de volgende keer met argwaan bekijken. En dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
Bouw aan teams vol vertrouwen
Wil je er meer over weten, dan is mijn gratis e-boek een aanrader. In 19 pagina’s neem ik je mee op je zoektocht naar manieren om je team beter te laten presteren. Waarbij de basis een team vol vertrouwen is.
En als jij ook de ervaring deelt, dat je mond houden een prettig gesprek oplevert, dan lees ik dat graag in de reacties.
Zo werkt het, Monique!
Stephen Covey* noemt het ‘Eigenschap 5: Probeer eerst te begrijpen, dan begrepen te worden.’ Het is niet gemakkelijk om de ander de beurt een poosje te gunnen. Er poppen eigen gedachtes en reacties op, die je niet meteen voorrang mag geven!
Je zult ook mensen tegenkomen die direct ‘de beurt kapen’ zodra jij iets vertelt: “Ja, dat had ik ook laatst, ik …blabla….” Dan ervaar je hoe uiterst onplezierig dat voelt. Als iemand dat stelselmatig doet, zal de lust om met diegene te converseren je snel vergaan.
* uit: De zeven eigenschappen van effectief leiderschap.’
Dank voor je reactie, Gert-Jan.
Wat je noemt ‘het kapen’ van het gesprek is inderdaad heel herkenbaar. Jij hebt wat te vertellen, maar voor je het weet is alle aandacht weg van jouw verhaal. Het voelt alsof jij en jouw verhaal er niet toe doen. Goede aanvulling, bedankt!
Bovenstaande is zóóóo waar!!!!!!!
Een ervaringsdeskundige.
Dat klinkt wel heel erg uit de grond van je hart, Jos!
Ik denk dat we allemaal wel ervaringsdeskundige zijn; in de zin dat het ons overkomt, maar misschien ook wel dat we onszelf erop betrappen dat wij alleen maar aan het zenden waren en te weinig aandacht voor die ander hadden. Ik in ieder geval wel.