In een eerder artikel ging het over impasses, en hoe je die kunt doorbreken. Daarbij noemde ik als een van de mogelijke technieken het focussen op de overeenkomsten.
Wat gebeurt er bij een impasse?
Bij een impasse zijn de meningen verdeeld. Nou komt dat wel vaker voor maar meestal kom je daar samen wel uit. Door wat langer stil te staan bij de verschillende zienswijzen; door over en weer argumenten uit te wisselen. En met een beetje schipperen en soms wat water bij de wijn kom je tot een compromis waar je allebei achter kunt staan.
Bij een impasse zijn de meningen niet alleen verdeeld maar ook verhard. Eigenlijk gebeurt het tegenovergestelde. Niemand wil (of kan) toegeven aan de ander. Wat daar dan ook de oorzaak van is, de sfeer wordt er in ieder geval niet beter op. Eigenlijk is iedereen het daar wel over eens; en dat is meteen de eerste van de vele overeenkomsten die er óók altijd zijn.
Zoek de verschillen.
Gek genoeg vinden we verschillen vaak belangrijker dan de overeenkomsten. Als je naar het afgebeelde plaatje kijkt, kan iedereen zonder moeite een aantal verschillen noemen:
- de schoenen verschillen van vorm
- ze hebben allemaal een andere kleur
- sommige zijn dicht, andere juist open
- je draagt ze bij verschillende gelegenheden
- etc.
Vind de overeenkomsten.
Als je goed kijkt, zie je ook heel veel overeenkomsten tussen het verschillende schoeisel:
- het is allemaal schoeisel
- alle schoenen zijn voor damesvoeten ontworpen
- alle neuzen wijzen naar binnen
- alle hakken wijzen (dus) naar buiten
- het zijn allemaal schoenen voor een linkervoet
- ze hebben geen of nauwelijks een hak
- het zijn nieuwe schoenen, ze zijn nog niet gedragen
- etc.
Waar ligt je focus?
Als je naar het plaatje kijkt, zie je trouwens ook nog een ondergrond waarop de schoenen staan: een kiezelbodem, misschien een strand. Ook die kiezels verschillen in kleur en in vorm en toch vormen ze samen een stevige bodem. Neem je bij het bekijken van het plaatje ook de achtergronden mee, of concentreer je je alleen op wat direct zichtbaar is? Heb je oog voor details of kijk je naar het grote geheel?
Wat geef je aandacht?
In het Engels hoor je wel eens de uitspraak ‘energy flows, where attention goes’. Deze quote wordt toegeschreven aan James Redfield, een bekend schrijver. In het Nederlands zou je kunnen zeggen ‘waar je aandacht aan geeft, groeit’. Dat geldt ook in dit geval.
Als je je aandacht richt op de verschillen in het plaatje, dan worden die verschillen steeds groter. En belangrijker. En vervelender. En onoverkomelijker. En daarmee ook de impasse. Je loopt het risico dat je de overeenkomsten over het hoofd ziet. Terwijl er juist zoveel overeenkomsten zijn.
Overeenkomsten verbinden.
Juist die overeenkomsten brengen een verbinding tot stand. ‘O, jij denkt er net zo over als ik. Dan hebben wij dus iets gezamenlijks. Wij snappen elkaar!’ Dat elkaar begrijpen is een belangrijk startpunt om de verschillen te overbruggen.
En een van de manieren om een impasse te doorbreken. Als je je aandacht richt op de zaken waar jullie het over eens zijn, dan zit je als het ware náást elkaar in plaats van tegenover elkaar. Dan wordt het ook logisch dat je samen kijkt hoe je de tegengestelde belangen toch parallel kunt laten lopen. Omdat je die gezamenlijk gedragen oplossing belangrijk vindt. En daar je energie aan wilt besteden.
Focus op de overeenkomsten.
Hoe ga jij ermee om als er een impasse ontstaat? Kijk je naar de verschillen, of naar wat verbindt, of juist naar de achtergrond van het geheel? En wat zijn je ervaringen? Ik ben heel benieuwd!
