‘Vertel eens wat meer over dat buddy-systeem, waar je het laatst over had’, werd me gevraagd. ‘Want ik weet wel dat er, bijvoorbeeld, in de duikwereld sprake is van een buddy, maar in een zakelijke omgeving heb ik er nog nooit van gehoord’. In het artikel met 7 snelle tips voor een bloeiend team heb ik de term eerder gebruikt. Het is een van de krachtigste methoden die ik ken om een goed op elkaar ingespeeld team te krijgen waarvan de leden blind op elkaar vertrouwen.
Een buddy is een redder in de nood.
Binnen de duikwereld is het heel gebruikelijk; je duikt nooit, maar dan ook echt nooit, alleen. Je gaat nooit alleen naar beneden. Er is altijd een buddy bij je. En ook jouw buddy heeft zijn eigen duikmaatje. Dat kun jij zijn, als je tenminste de vereiste diploma’s hebt. En dan ben je dus elkaars buddy. De onderwaterwereld is te complex als je in de problemen komt; je moet op een collega-duiker kunnen vertrouwen. Iemand met wie je zuurstof kunt delen, als je eigen ventiel los schiet, of de tank sneller leeg dan gedacht, of als je met je slang ergens achter blijft haken. Die jou begeleidt als je onwel wordt, kortom die jou helpt als het nodig is.
In de zorg geven buddy’s een steuntje in de rug.
Daar begeleidt een buddy (een maatje) volwassenen en kinderen met een levensbedreigende of chronische ziekte of bij eenzaamheid en een klein of afwezig netwerk. Tijd, aandacht en sociaal emotionele ondersteuning is wat dan geboden wordt. Hoe kan er meer grip op het leven gekregen worden, en hoe wordt het leven leefbaarder; jouw maatje helpt je daarbij.
Introduceer een buddy-systeem op het werk.
Als je de buddy-systemen uit de duikwereld en uit de zorg combineert op het werk, krijg je een systeem waarbij iedereen op het werk een persoonlijke “helper” heeft. Iedereen is dan gekoppeld aan een ander teamlid of aan een interne collega uit een ander team. Dat is bij voorkeur niet iemand uit hetzelfde vakgebied. Collega’s van de afdeling ICT of de afdeling Customer Services of zo vinden elkaar toch wel in hun reguliere werkoverleg of in het dagelijkse werk. Daar is het partnersysteem niet voor bedoeld.
Een buddy is meer dan een collega.
Het partnersysteem is wel bedoeld om gedachten, ideeën, onzekerheden of knelpunten te bespreken. Eén op één van gedachten wisselen hoe jij je werk inkleedt, waar je tegenaan loopt, hoe je beslissingen neemt, wat je mist en wat je nodig hebt. Door je gedachten hardop uit te spreken –en dat moet je wel als je iemand tegenover je hebt zitten die er alleen voor jou is- dan krijg je als vanzelf nieuwe ideeën. Je toetst als het ware je eigen gedachtegang. Je stelt je kwetsbaar op, net zoals je collegabuddy zich kwetsbaar opstelt.
Als buddy zorg je voor elkaar, maar je neemt het werk niet over.
Neemt jouw buddy beslissingen over jouw werkzaamheden? Nee, dat doet hij niet; daar blijf je zelf verantwoordelijk voor. Hij geeft je wel support, bemoedigt je, stelt scherpe vragen, lokt je uit de tent, hoort je frustraties aan en viert je vooruitgang. En dat alles blijft onder elkaar. Want vertrouwelijkheid is belangrijk als je je zo bloot geeft over wat je bezig houdt. Er worden dan ook geen verslagen gemaakt, de inhoud niet gedeeld met leidinggevenden, afdeling HR of andere collega’s, kortom: jij zorgt voor jouw maatje en jouw maatje zorgt voor jou.
Ben je elkaars buddy of niet?
Ben jij het maatje van jouw eigen buddy? Dat hoeft niet. Soms werkt dat heel goed, soms ook niet. Je moet wel op een bepaalde manier complementair zijn, wil je elkaars buddy kunnen zijn. Er moet in ieder geval een gelijkwaardigheid in de verhouding zitten. Er moet geen senior- junior gedrag plaatsvinden. Dat wil niet zeggen dat een jongere niet aan een oudere collega gekoppeld kan worden. Het gaat erom of je elkaars spiegel wilt en kunt zijn.
Werk jij al met een buddy-systeem?
Vertel over jouw ervaringen met een buddy-systeem. Werkt het zoals ik boven beschrijf of is het bij jou niet gelukt om dit succesvol te introduceren? En waar lag dat dan aan? Of heb je andere ideeën om meer dan alleen collega’s te zijn? Ik lees je reactie graag in het commentaarveld.
Een goed idee, een directe collega als “buddy”. Bij een teambuilding systeem dat ik ken, is van een aantal van je directe collega’s inzichtelijk gemaakt wat hun voorkeursstijl is bij het oplossen van een probleem, zodat je effectiever rekening met elkaar kunt houden als je samen dat probleem wilt oplossen. Dan is elk van je collega’s een “buddy”!
Wat een mooi initiatief, Guus!
Als ik het goed begrijp, kun je met dit inzicht dus al inschatten hoe je collega zal reageren als zich een situatie rondom een cliënt voordoet. Dan kun je daarmee rekening houden en je eigen gedrag op aanpassen. En in ieder geval is zo’n probleem veel gemakkelijker bespreekbaar te maken omdat je al weet wat je aan elkaar hebt.
Bedankt voor je reactie!